H Παναγίας Υπήρξε Μητέρα του Χριστού, διότι από αυτήν ο Χριστός προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και έτσι την γνωρίζουμε και εμείς, ως Θεού Μητέρα. Μάλιστα, στο κοντάκιο της Κοιμήσεως λέγεται: “ως γαρ ζωής μητέρα προς την ζωήν μετέστησεν”. Η Μητέρα της ζωής, δηλαδή του Χριστού που είναι η ζωή των ανθρώπων, πήγε με την κοίμησή της και την εις τον ουρανό μετάβασή της προς την ζωή.
Στην χριστιανική μας ζωή, με το Άγιον Βάπτισμα και την θεία Κοινωνία, έχουμε Πατέρα τον Θεό, ήτοι το πρώτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, αλλά και ολόκληρο τον Τριαδικό Θεό, όπως επίσης έχουμε μητέρα μας την Παναγία και έχουμε αδελφούς, που είναι οι άγιοι. Ανήκουμε, δηλαδή, σε μια πνευματική οικογένεια και έχουμε την ευλογία να έχουμε την προστασία και την ευλογία αυτής της πνευματικής οικογένειας.
Έτσι καταλαβαίνουμε ότι η Παναγία μας είναι η Μητέρα του Χριστού, αλλά και δική μας μητέρα.
Κατ’ αρχάς είναι Μητέρα του Χριστού. Στην ευλογημένη μήτρα της συνελήφθη και κυοφορήθηκε ο Χριστός και έτσι αυτή η μήτρα έγινε Παράδεισος πνευματικός, ναός του αγίου Θεού. Η Παναγία γαλακτοτρόφησε τον Χριστό, του έδωσε το γάλα της, αυτή τον μεγάλωσε με τον τρόπο που μεγαλώνει κάθε μητέρα τα παιδιά της. Ο Χριστός συνελήφθη εκ Πνεύματος Αγίου, κατά τρόπο υπερφυσικό, αλλά μεγάλωσε κατά τρόπο φυσικό, όπως μεγαλώνουν όλοι οι άνθρωποι. Έτσι η Παναγία του έδειξε αυτήν την στοργή και την θαλπωρή που δείχνει κάθε μητέρα στα παιδιά της, τον κράτησε στην αγκαλιά της, έζησε όλα τα στάδια της αναπτύξεώς του, ήτοι το βρεφικό κλάμα, το πρώτο περπάτημα, τις παιδικές και νεανικές του εκδηλώσεις. Μεγάλη τιμή γι’ αυτήν. Και αυτός ήταν ο λόγος που την τιμούσε πολύ ο Χριστός.
Έπειτα, είναι μητέρα και ημών των ανθρώπων. Άλλωστε, θεωρείται και είναι εκπρόσωπος όλου του ανθρωπίνου γένους στην ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού. Μας αγαπά και ενδιαφέρεται για μας. Η πρεσβεία της για όλο το ανθρώπινο γένος, και προσωπικά για τον καθένα μας, είναι ακοίμητη. Γι’ αυτό ψάλλουμε στο Κοντάκιο της εορτής: “την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον, και προστασίαις αμετάθετον ελπίδα”.
Ως Μητέρα του Χριστού και μητέρα δική μας επιτελεί η Παναγία διπλό έργο. Αφ’ ενός μεν παρακαλεί τον Υιό της για μάς, αφ’ ετέρου δε προτρέπει εμάς να υπακούουμε στις εντολές του Υιού της, ώστε οι ικεσίες της να έχουν αποτέλεσμα. Αυτό το διπλό έργο της Παναγίας φαίνεται στην παρουσία της στον Γάμο της Κανά, στον οποίο παρευρέθηκε εκείνη και ο Χριστός.
Σε κάποια στιγμή που διεπίστωσε η Παναγία ότι τελείωσε το κρασί το ανήγγειλε στον Χριστό, προκειμένου Εκείνος να κάνη το θαύμα Του και να δώση κρασί, ώστε να χαρούν οι άνθρωποι για το γεγονός αυτό. Ο Χριστός, βέβαια, παρετήρησε την Μητέρα Του, επειδή όπως είπε δεν είχε έλθει ακόμη η ώρα Του για να κάνη θαύματα. Κατά τον ιερό Θεοφύλακτο η Παναγία παρεκάλεσε τον Χριστό για την θαυματουργία, επειδή γνώριζε την μεγάλη δύναμή Του και από την θαυματουργική σύλληψη και την γέννησή Του. Ο Χριστός την παρετήρησε αφ’ ενός μεν γιατί έπρεπε να τον παρακαλέσουν οι ίδιοι οι άνθρωποι, αφ’ ετέρου δε διότι ακόμη δεν ήταν γνωστός από τους ανθρώπους για να Τον παρακαλέσουν εκείνοι, οπότε δεν είχε έλθει ακόμη ο κατάλληλος καιρός της εμφανίσεως του έργου και της αποστολής Του.
Όμως η Παναγία στην συνέχεια στράφηκε στους υπηρέτες-διακονητές και τους είπε: “ό,τι αν λέγη υμίν ποιήσατε”. Και βέβαια οι υπηρέτες υπήκουσαν στον Χριστό να γεμίσουν τις στάμνες με νερό και στην συνέχεια ο Χριστός με την θαυματουργική του δύναμη μετέτρεψε το νερό σε κρασί.
Αυτό το περιστατικό δείχνει και το διπλό έργο που εξακολουθεί να κάνη η Παναγία. Ως Μητέρα του Χριστού Τον παρακαλεί για το ανθρώπινο γένος και για καθένα προσωπικά. Οι ικεσίες της, οι πρεσβείες της είναι ακοίμητες, συνεχείς. Αν οι άγγελοι δοξολογούν τον Θεό, και οι άγιοι μαζί με την δοξολογία προσεύχονται στον Θεό για μας , πολύ περισσότερο αυτό γίνεται από την Παναγία. Συνεπώς, η Παναγία με την διπλή μητρότητά της προσεύχεται στον Υιό της και Θεό της για τους ανθρώπους που βασανίζονται και υποφέρουν από σωματικά και ψυχικά προβλήματα, αλλά συγχρόνως προτρέπει και μας να κάνουμε υπακοή στον Υιό της, να τον σεβόμαστε, να τηρούμε τις εντολές Του, να ζούμε όπως Εκείνος μας δίδαξε. Δεν είναι δυνατόν να είμαστε Χριστιανοί και να μη υπακούουμε στον Χριστό, του οποίου το όνομα φέρουμε.
Να αισθανόμαστε την Παναγία ως μητέρα μας. Αυτό σημαίνει ότι δεχόμαστε και την μητρική της στοργή που εκφράζεται με τις προσευχές της, αλλά ακούμε και τις συμβουλές της να πορευόμαστε προς τον Χριστό, να τιμούμε τον Υιό της και Θεό της και να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές Του, να είμαστε καλοί Χριστιανοί, τίμια μέλη της Εκκλησίας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να δεχόμαστε μόνον την φιλοστοργία της Παναγίας, αλλά να υπακούουμε και στις συμβουλές της.
Εύχομαι σε όλους σας χρόνια πολλά και ευλογημένα, και μακάρι να αισθανθούμε πολύ δυνατά την στοργή και τις συμβουλές της Παναγίας μας.–
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου