ΔΑΝΙΗΛ: (εβραϊκή λέξη) = η Θεία Δίκη.

Ο Όσιος Δανιήλ ο Στυλίτης, γεννήθηκε το 410 μ.Χ., στο χωριό Μαρουθά της περιφέρειας Σαμοσάτων. Οι ευσεβείς γονείς του ονομάζονταν Ηλίας και Μάρθα. Ο Όσιος Δανιήλ, γεννήθηκε ενώ η μητέρα του ήταν στείρα. Γι'αυτό και οι γονείς του υποσχέθηκαν να τον αφιερώσουν στην υπηρεσία του Θεού. Τον ανέθρεψαν με πολλή επιμέλεια, και οι κόποι τους δεν πήγαν χαμένοι. Ο Όσιος, με την ανατροφή που του έδωσαν οι γονείς του, "απέδωσε καρπούς". Νεαρός ακόμα, πήγαινε στις γειτονικές πόλεις και εξηγούσε το Ευαγγέλιο. Αργότερα πήγε σε μοναστήρι, όπου επιδόθηκε σε ευσεβείς ασκήσεις, θεολογικές μελέτες και καλλιέργεια της ταπεινοφροσύνης. Κάποτε, σ'ένα ταξίδι με τον ηγούμενο της Μονής, συνάντησε τον Συμεών τον Στυλίτη και πήρε την ευλογία του.

Όταν πέθανε ο ηγούμενος της Μονής, ο Όσιος Δανιήλ ξαναπήγε στον Συμεών και ζήτησε τη συμβουλή του, να τον καθοδηγήσει στο που να πάει. Ο Συμεών τον συμβούλευσε να πάει στην Κωνσταντινούπολη, πράγμα που ο Όσιος έπραξε. Εκεί εγκαταστάθηκε στον περίβολο του ναού του Αρχιστρατήγου Μιχαήλ στην Προποντίδα. Μετά από μικρό χρονικό διάστημα, είδε όραμα τον Συμεών να τον καλεί. Ο Όσιος Δανιήλ, ερμηνεύοντας αυτό το όραμα, έχτισε υψηλό στύλο και εγκαταστάθηκε πάνω σ'αυτόν. Σκοπός της εγκατάστασής του πάνω στο στύλο, ήταν ο αγώνας για την εξάλειψη των παθών και η απόκτηση περισσότερων αρετών. Έλαβε το προορατικό Χάρισμα, έκανε πολλά Θαύματα και ήταν σημαντική η συμμετοχή του στη Σύνοδο της Χαλκηδόνας. Παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο σε ηλικία 80 χρονών.

Απολυτίκιο:

Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὑψώσας τὸ σῶμα σου, ἐπὶ τοῦ στύλου σοφέ, τὸν νοῦν σου ἐπτέρωσας, πρὸς τὸν Θεὸν ἀκλινῶς, βιώσας ὡς ἄγγελος, ὅθεν σὲ στήλην ζῶσαν, εὐσεβείας εἰδότες, κράζοντας σοὶ βοῶμεν, Δανιὴλ Θεοφόρε, Παντοίων ἠμᾶς κινδύνων, πρέσβευε ρύεσθαι.