Ἄγνωστος ὁ µάρτυρας αὐτὸς στὸν Συναξαριστὴ τοῦ Ἁγίου Νικόδηµου καὶ τὰ ἔντυπα Μηναῖα. Ἀναγράφεται στὸν Παρισινὸ Κώδικα 1621, ὅπου ὑπάρχει καὶ µικρὸ βιογραφικό του σηµείωµα. Σύµφωνα λοιπὸν µ΄ αὐτό, ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Μαξιµιανοῦ (286-305) καὶ ἐπειδὴ ἦταν χριστιανός, ὁδηγήθηκε στοὺς Ἰούλιο καὶ Αἰλιανό. Ὅταν ῥωτήθηκε ἂν ἐπιµένει στὴ λατρεία τοῦ Χριστοῦ, ὁ Νίσερ ἀπάντησε πὼς ναί, µέχρι θανάτου. Τότε τὸν γύµνωσαν καὶ µὲ πυρακτωµένα σφαιρίδια µαστίγωσαν τὸ σῶµα του, καὶ στὴ συνέχεια τὸν φυλάκισαν. Ἀλλ΄ ὅταν καὶ πάλι ἀνακρίνεται, ὁµολογεῖ τὴν πίστη του στὸν Χριστὸ καὶ τότε ἀµέσως τὸν γύµνωσαν, τὸν ἔγδαραν ζωντανὸ καὶ κατόπιν τὸν ἔριξαν µέσα στὴ φωτιά, ὅπου βρῆκε µαρτυρικὸ τέλος γιὰ τὴν δόξα τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Ἀρχιεπίσκοπος Μύρων τῆς Λυκίας, ὁ Θαυµατουργός
Ὁ Κύριος, στὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁµιλία του, εἶπε: «Γίνεσθε οἰκτίρµονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑµῶν οἰκτίρµων ἐστι» Νὰ γίνεσθε δηλαδή, σπλαγχνικοὶ πρὸς τὸν πλησίον καὶ συµπονετικοὶ στὶς δυστυχίες του καὶ τὶς ἀνάγκες του, καθὼς καὶ ὁ οὐράνιος Πατέρας σας εἶναι εὐσπλαχνικὸς πρὸς ὅλους. Μία τέτοια προσωποποίηση τῆς χριστιανικῆς εὐσπλαχνίας ὑπῆρξε καὶ ὁ Ἅγιος Νικόλαος. Γεννήθηκε τὸν 3ο αἰῶνα µ.Χ. στὰ Πάταρα τῆς Λυκίας, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ πλουσίους. Ὅµως, σὲ νεαρὴ ἡλικία ἔµεινε ὀρφανὸς καὶ κληρονόµος µίας µεγάλης περιουσίας. Ἀλλὰ ὁ Νικόλαος, ἐµπνεόµενος ἀπὸ φιλάνθρωπα συναισθήµατα, διέθετε τὴν περιουσία του γιὰ νὰ ἀνακουφίζει ἄπορα, ὀρφανά, φτωχούς, χῆρες, στενοχωρηµένους οἰκογενειάρχες. Ἕνας µάλιστα, θὰ διέφθειρε τὶς τρεῖς κόρες του, προκειµένου νὰ ἐξασφαλίσει χρήµατα. Ὅταν τὸ ἔµαθε αὐτὸ ὁ Νικόλαος, µυστικὰ σὲ τρεῖς νύκτες ἐξασφάλισε τὴν προῖκα τῶν τριῶν κοριτσιῶν, ἀφήνοντας 100 χρυσὰ φλουριὰ στὴν κάθε µία. Ἔτσι, οἱ τρεῖς κόρες ἀποκαταστάθηκαν καὶ γλίτωσαν ἀπὸ βέβαιη διαφθορά. Ἔπειτα ὁ Νικόλαος, µετὰ ἀπὸ ἕνα ταξίδι του στὴν Ἱερουσαλήµ, χειροτονήθηκε ἱερέας στὰ Πάταρα. Καὶ ὅταν ἀπεβίωσε ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Μύρων τῆς Λυκίας, οἱ ἐπίσκοποι, διὰ θεϊκῆς ἀποκαλύψεως, ἔκαναν Ἀρχιεπίσκοπο τὸ Νικόλαο. Ἀπὸ τὴν νέα του θέση ὁ Νικόλαος, ἐπεξέτεινε τοὺς ἀγῶνες του γιὰ τὴν προστασία τῶν φτωχῶν καὶ τῶν ἀπόρων. Ἔκανε πολλὰ θαύµατα καὶ ἦταν σηµαντικὴ ἡ συµµετοχή του στὴν Α΄ Οἰκουµενικὴ Σύνοδο. Πέθανε εἰρηνικὰ τὸ ἔτος 330 µ.Χ.
Ὁ Ἅγιος Ἄερος ἐπίσκοπος
Ἡ µνήµη του συναντᾶται στὸ «Μικρὸν Εὐχολόγιον ἢ Ἁγιασµατάριον» ἔκδοση Ἀποστολικῆς Διακονίας 1959, χωρὶς ἄλλες πληροφορίες. Πουθενὰ ἀλλοῦ δὲν ἀναφέρεται ἡ µνήµη του. Ἴσως νὰ εἶναι ὁ ἴδιος µ΄ αὐτὸν τῆς 8ης Δεκεµβρίου.
Μνήµη ἀπειλῆς Μεγάλου Σεισµοῦ
Δὲν βρίσκουµε κανένα στοιχεῖο γιὰ τὴν ἀπειλὴ αὐτή. Ἁπλὰ ἀναφέρεται.
Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Καραµάνος ἢ Κασσέτης ὁ Νεοµάρτυρας
Βλέπε βιογραφικό του σηµείωµα τὴν 19η Μαρτίου.
Ὁ Ὅσιος Ἀντώνιος ὁ Νέος καὶ θαυµατουργὸς «ἐν Σιήσκῳ»
Ρῶσος.
Ὁ Ὅσιος Νεῖλος «ὁ ἐν τῇ νήσῳ Στολοβνόε ἐν τῇ λίµνῃ Σεληγέρα»
Ὁ Νέος καὶ θαυµατουργὸς (Ρῶσος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου