Ἁγιολόγιον - Ὀκτώβριος 6

Ὁ Ἅγιος Θωµᾶς ὁ Ἀπόστολος

Ἦταν µεταξὺ τῶν δώδεκα µαθητῶν τοῦ Κυρίου καὶ ἀνῆκε σὲ οἰκογένεια ἁλιέων. Ὁ Θωµᾶς, λοιπόν, µετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν πρώτη ἐµφάνισή Του στοὺς µαθητές, δυσπιστοῦσε σ΄ αὐτὰ ποὺ τοῦ ἔλεγαν αὐτοί. Ἀλλὰ ὁ Κύριος ἐπανεµφανίστηκε στοὺς µαθητὲς µέσα στὸ ὑπερῷον, ὅταν µεταξύ τους βρισκόταν καὶ ὁ Θωµᾶς. Τότε ὁ Κύριος προέτρεψε τὸ Θωµᾶ νὰ ψηλαφήσει τὶς πληγὲς ἀπὸ τὰ καρφιὰ ποὺ Τὸν σταύρωσαν, καὶ νὰ µὴ γίνεται ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. Ἔκθαµβος ὁ Θωµᾶς, προσκύνησε καὶ ἀνεβόησε: «Ὁ Κύριός µου καὶ ὁ Θεός µου». Ἡ δὲ ἀπάντηση τοῦ Κυρίου ἦταν τέτοια, ποὺ θὰ διδάσκει ὅλους ὅσους θέλουν νὰ δυσπιστοῦν στὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου. Εἶπε, λοιπόν, ὁ Κύριος: «ὅτι ἔωρακάς µε, πεπίστευκας· µακάριοι οἱ µὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες». Δηλαδή, λέει ὁ Κύριος στὸ Θωµᾶ, πίστεψες ἐπειδὴ µὲ εἶδες. Μακαριότεροι καὶ περισσότερο καλότυχοι εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ ἂν καὶ δὲν µὲ εἶδαν, πίστεψαν. Ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι ὁ Θωµᾶς µετὰ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος πῆγε καὶ κήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο στοὺς Πέρσες, Μήδους καὶ Ἰνδούς. Στὴ χώρα δὲ τῶν τελευταίων, µαρτύρησε µὲ θάνατο διὰ λογχισµοῦ. Ἔτσι, τὸν ἀξίωσε ὁ Θεὸς ὄχι µόνο νὰ κηρύξει τὸ Εὐαγγέλιό Του, ἀλλὰ καὶ νὰ δώσει τὴ ζωή του γι᾿ Αὐτόν.

Ἡ Ἁγία Ἐρωτηΐς

Μαρτύρησε διὰ πυρός.

Ὁ Ὅσιος Κενδέας

Ἄγνωστος στοὺς Συναξαριστές, γνωστὸς ὅµως στὴν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου. Γερµανὸς στὴν καταγωγή, πῆγε νὰ προσκυνήσει τοὺς Ἁγίους Τόπους, ὅπου ἔγινε µοναχὸς στὴν ἔρηµο τοῦ Ἰορδάνη. Ἀπὸ κεῖ πῆγε στὴν Κύπρο καὶ µόνασε σὲ κάποια Μονὴ κοντὰ στὴν Πάφο, ὅπου, ὁσιακὰ ἀφοῦ ἔζησε, ἀπεβίωσε εἰρηνικά.

Ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ νέος ὁσιοµάρτυρας ἀπὸ τὴν Κίο τῆς Βιθυνίας

Γεννήθηκε στὴν Κίο τῆς Βιθυνίας καὶ ὀνοµαζόταν Μανουήλ. Ὁ πατέρας του ὀνοµαζόταν Πέτρος καὶ ἡ µητέρα του Ἀνθοῦσα. Σὲ µικρὴ ἡλικία οἱ γονεῖς του τὸν παρέδωσαν σὲ κάποιο εὐσεβῆ ῥάφτη, γιὰ νὰ µάθει κοντά του τὴν τέχνη. Ἀπροσδόκητα ὁ πατέρας του ἀρνήθηκε τὸν Χριστὸ καὶ πῆγε στὴν Προῦσα. Ὅταν κάποτε ὁ Μανουὴλ πῆγε καὶ αὐτὸς στὴν Προῦσα, συνελήφθη ἀπὸ τὸν πατέρα του, ποὺ τὸν ὁδήγησε στὸν κριτὴ µὲ τὴν ψευδὴ κατηγορία, ὅτι δῆθεν ὁ Μανουὴλ ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ γίνει Τοῦρκος. Παρὰ τὶς ἀντιῤῥήσεις τοῦ Μανουήλ, οἱ Τοῦρκοι, ἀφοῦ τὸν ἔδειραν, τοῦ ἔκαναν περιτοµὴ µὲ τὴν βία. Μετὰ ἀπὸ λίγες ἡµέρες ὁ Μανουὴλ κατάφερε καὶ ἔφυγε γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἐκεῖ στὴ Σκήτη τῆς ἁγίας Ἄννας, ἐκάρη µοναχός µε τὸ ὄνοµα Μακάριος. Ὕστερα ἀπὸ 12 χρόνια παραµονῆς του στὸ Ἅγιον Ὄρος, πῆρε τὴν εὐλογία νὰ µαρτυρήσει γιὰ τὴν πίστη. Ἔτσι µέσῳ Κωνσταντινουπόλεως ἔφτασε στὴν Προῦσα, ὅπου τὸν συνέλαβαν καὶ τὸν ὁδήγησαν στὸ κριτήριο. Ἀπολογούµενος ὁµολόγησε τὸν Χριστὸ καὶ ἤλεγξε τὴν µωαµεθανικὴ θρησκεία λέγοντας: «Τὸ νὰ ἀρνηθῶ ἐγὼ τὴν πίστη µου τὴν ἀληθινὴ καὶ νὰ πιστέψω τὴν δική σας ψεύτικη δὲν τὸ κάµνω ποτέ, διότι δὲν θὰ ἀφήσω τὸ φῶς γιὰ νὰ ἔλθω στὸ σκοτάδι». Τότε ὁ Ἅγιος βασανίστηκε φρικτά. Τελικὰ ἀφοῦ τὸν λιθοβόλησαν ἄγρια, τὸν ἀποκεφάλισαν στὶς 6 Ὀκτωβρίου 1590. Ἀργότερα ἡ κάρα του µεταφέρθηκε στὴ Σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννας τοῦ Ἁγίου Ὄρους.