Η εναρμόνιση του Χριστιανισμού, με τη δοξασία της μετενσάρκωσης συνιστά μια φοβερή πλάνη και προκαλεί μεγάλη σύγχυση, πού αποπροσανατολίζει τούς ανθρώπους αυτούς από την ορθή και μό¬νη οδό της σωτηρίας τους πού είναι ο Ιησούς Χριστός και η Εκκλησία Του. Τη σύγχυση αύτη επιτείνουν οι ψευδοϊσχυρισμοί των διαφόρων οπαδών της μετενσάρκωσης, ότι «κατά τούς πρώτους αιώνες της χριστιανικής εποχής το δόγμα της μετεν¬σάρκωσης ήταν ένα αναπόσπαστο μέρος της θεο¬λογίας της Εκκλησίας. Αργότερα κατά τον Δ΄ και κυρίως τον ΣΤ' αιώνα, σκοτεινές και αντιδραστικές δυνάμεις άρχισαν να ενοχλoύνται από το στοιχείο της προσωπικής ευθύνης πού τονίζει η μετενσάρ¬κωση και όταν επικράτησαν στην Εκκλησία οι δυνάμεις αυτές, πραγματοποιήθηκε η διαγραφή του» (Γουίλλιστον, σελ. 44). Για να θεμελιώσουν μάλιστα τα λεγόμενα τους, επικαλούνται ορισμένα χωρία από την Άγία Γραφή, έξω βέβαια από τη συνάφειά τους, παρερμηνεύοντας τα κατά την προσφιλή μέθοδο των διαφόρων αιρετικών. Επίσης επικαλούνται και ορισμένους Πατέρες της Εκκλησίας, των πρώτων αιώνων, πού αναφέρονται δήθεν στη δοξα¬σία της μετενσάρκωσης, χωρίς ωστόσο να παρα¬πέμπουν σε συγκεκριμένα έργα και χωρία, ώστε να αιτιολογούν τον ισχυρισμό τους.
Θα αποκρούσουμε στην συνέχεια τούς παραπάνω ισχυρισμούς και θα αποδείξουμε, ότι η χριστιανική πίστη είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τη δοξασία της μετενσάρκωσης, και ότι ο πραγματικός και συνειδητοποιημένος χριστιανός έχει ως προμετωπίδα της πίστεως του την Ανάσταση του Χριστού, και τη δική του, μέσα στη σώζουσα διδασκαλία και ζωή της εκκλησίας.
Α. Άγία Γραφή και μετενσάρκωση.
Οι οπαδοί της μετενσάρκωσης ισχυρίζονται πως «το 325 μ.Χ. έγινε η Σύνοδος της Νίκαιας στην όποια υιοθετήθηκε η τωρινή μορφή της Άγίας Γραφής. Η Σύνοδος, θέλοντας να τονίσει την αναγκαιότητα της λύτρωσης μέσα από την πίστη και τη χάρη πού βασίζονται στην αποδοχή του Χριστού ως Σωτήρα, απέρριψε όλα σχεδόν τα εδάφια της Άγίας Γραφής και κυρίως των Ευαγγελίων πού πε¬ριείχαν οποιαδήποτε αναφορά στη μετενσάρκωση» .
Ό ισχυρισμός αυτός είναι αστήρικτος επιστημονικά και για τούτο αυθαίρετος και ψευδής. Είναι γνωστή η προσπάθεια των ποικίλων αιρετικών να αλλοιώσουν το κείμενο της Άγίας Γραφής εναρμονίζοντας αυτό προς τις ιδιάζουσες απόψεις τους. Γι' αυτό άγρυπνη υπήρξε η φροντίδα της Εκκλησίας για τη διατήρηση του ιερού κειμένου. Άλλά και οι αιρετικοί από τη δική τους μεριά ήταν έτοιμοι να εκμεταλλευθούν και να διατυμπανίσουν πάσα τυχόν εντός της καθολικής Εκκλησίας μεταβολή του κειμένου της Άγίας Γραφής. «Αύτη η αλληλοε¬παγρύπνηση της Εκκλησίας και των αιρετικών σχε¬τικά προς το ιερό κείμενο συνετέλεσε, σύμφωνα με τούς ερευνητές του κειμένου της Άγίας Γραφής, στην κατά την ουσία αδιάφθορη και αναλλοίωτη διατήρηση της Άγίας Γραφής μέχρι των ημερών μας» (κ. Λέϊκ, The text of the Old and New Testa-ment, London 1949, σ. 6). Επίσης απ’ όλους τους κώδικες με το κείμενο της Άγίας Γραφής –έχουν διασωθεί κώδικες από τον Β' μ.Χ. αιώνα- δεν υπάρχει ούτε ένας πού να αναφέρει κάποιο σχετικό εδάφιο περί μετενσαρκώσεως. Αν πράγματι υπήρχαν στα κείμενα της Άγίας Γραφής αναφορές σχε¬τικά με τη μετενσάρκωση, κάτι θα διασωζόταν, μία αναφορά, μία παραπομπή έστω από τούς Πατέρες της Εκκλησίας πού λένε ότι δέχονταν τη δοξασία της μετενσάρκωσης. Δεν είναι δυνατόν η δοξασία αύτη να υπήρξε δόγμα, πρόταση πίστεως, για τέσ¬σερις ολόκληρους αιώνες μες στην ζωή της Εκκλησίας κι έπειτα να μην υπάρχει η παραμικρή μνεία γι' αυτήν. Το ίδιο ισχύει βέβαια και για όσα βιβλία χαρακτηρίσθηκαν από την Εκκλησία «Από¬κρυφα», «Νόθα ή Ψευδεπίγραφα», απουσιάζει κι από αυτά κάθε μνεία για τη δοξασία της μετενσάρ-κωσης.
Ωστόσο, «παρά τη διαγραφή των εδαφίων αυτών - ισχυρίζονται οι οπαδοί της μετενσάρκωσηςυπάρχουν κάποια εδάφια ακόμη μέσα στην Άγία Γραφή, κυρίως στην Καινή Διαθήκη, πού μαρτυρούν ότι ο Ιησούς Χριστός και οι μαθητές του κήρυτταν τη μετενσάρκωση»
Πριν παραθέσουμε κι εξετάσουμε ερμηνευτικά τα χωρία αυτά ας προβούμε σε μια ένσταση: Γιατί και αυτά τα εδάφια δεν διαγράφηκαν από τις «σκοτεινές δυνάμεις» της Εκκλησίας, αφού όπως υποστηρίζουν οι μετενσαρκωτές και σ' αυτά μαρτυρεί¬ται η πίστη της πρώτης Εκκλησίας στη μετενσάρκωση;
Απάντηση, φυσικά, δεν υπάρχει, γι' αυτό ας δούμε τα ίδια τα κείμενα:
1. Στην Παλαιά Διαθήκη.
«Ο προφήτης Ηλίας» (Μαλαχία δ΄ 4-5): «Στο βιβλίο τού Μαλαχία - λέγουν οι οπαδοί της μετεν¬σάρκωσης - βρίσκουμε μια προφητεία, ότι ο Ηλίας, ο Εβραίος προφήτης τού ένατου αιώνα προ Χριστού, θα επιστρέψει: «Ιδού, εγώ θέλω αποστείλει προς εσάς Ηλίαν τον προφήτην, πριν έλθει η ημέρα τού Κυρίου η μεγάλη και επιφανής». Είναι βέβαιο ότι οι Εβραίοι περίμεναν τη μετενσάρκωση των προφητών τους» (Γουίλλιστον, σελ. 41-42).
Κανένα άλλο χωρίο της Π.Δ. δεν αναφέρεται από τούς υποστηρικτές της μετενσάρκωσης ότι απηχεί τη δοξασία αύτη. Ως προς την προφητεία της ελεύσεως τού προφήτη Ηλία κατά τις έσχατες ημέρες, οι οπαδοί της μετενσάρκωσης, αποσιωπούν ή ίσως δε γνωρίζουν, ότι ο μεγάλος αυτός προφήτης δεν γνώρισε σωματικό - βιολογικό θάνατο, άλ¬λά αντελήφθη «ένσωμος» στον ουρανό (Δ΄ Βασιλ. β' 11). Άρα η αναφορά τού προφήτη Μαλαχία στην επιστροφή τού προφήτη Ηλία δεν συνδέεται με κανένα τρόπο με τη μετενσάρκωση. Ό Κύριος γνω¬ρίζει τον σκοπό της αναλήψεως και επιστροφής στον κόσμο τού προφήτη Ηλία. Οι ερμηνευτές Πα¬τέρες της «Αποκαλύψεως» τού Ιωάννη, Ανδρέας και Αρέθας Καισαρείας, άλλά και άλλοι Πατέρες (Ιππόλυτος Ρώμης, Ιωάννης ο Χρυσόστομος), σημειώνουν πως ο προφήτης Ηλίας και ο Ενώχ (κι αυτός δε γνώρισε θάνατο, Γεν. ε΄ 24) είναι οι δύο «μάρτυρες» πού αναφέρονται στην Αποκάλυψη (κεφ. ια΄), οι όποιοι θα επανέλθουν στη γη κατά τις έσχατες μέρες για να δώσουν μαρτυρία σε όσους ζουν τότε, να μην παρασυρθούν από τα απατηλά θαύματα του Αντίχριστου.Πέρα όμως από αυτήν την ερμηνευτική αναφορά, πρέπει να σημειώσουμε ότι η θεολογία και το πνεύμα της Π.Δ. είναι αντίθετα και ασυμβίβαστα προς τη δοξασία της μετενσάρκωσης. Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Π.Δ. ο Θεός είναι ο δημιουργός των πάντων, «ορατών και αόρατων», το κέντρο και ο σκοπός της ύπαρξης του κόσμου και του άνθρώπου. Ό άνθρωπος είναι δημιούργημα του Θεού. Δημιουργείται από Εκείνον με ιδιαίτερη δημιουργική ενέργεια (Γένεση α΄ 26-28) και διακρίνεται σαφώς από όλα τα άλλα δημιουργήματα, αφού δημιουργείται «κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν» του Θεού. Ό σκοπός του είναι να «ομοιάσει» στο Θεό, να επιτύχει τη θέωση, να γίνει θεός κατά Χάρη. Ακόμη ο άνθρωπος δημιουργείται από την αρχή ως ολότητα: «και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και έγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν» (Γεν. βι 7). Η ψυχή επομένως δεν προϋπήρχε του σώματος. Ό άνθρωπος ευλογείται από το Θεό να αυξάνει και να πληθύνεται και να κατακυριεύει τη γη. Εγκαθίσταται στον Παράδεισο και καλείται από τον Θεό να τον φυλάσσει και να τον εργάζεται προσβλέποντας στην ευλογία της ελπίδας και της αθανασίας. Όμως ο άνθρωπος πέφτει στην αμαρτία, χάνει τον προορισμό του, απομακρύνεται από το Θεό και χάνει την ελπίδα της αιώνιας ζωής.Αν δεχθούμε τη δοξασία της μετενσάρκωσης, η θεολογία και η ανθρωπολογία της Π.Δ., όπως με συντομία σημειώθηκε προηγουμένως, μένει χωρίς νόημα. Αν ισχύει η μετενσάρκωση γιατί ο Θεός δη¬μιουργεί τον άνθρωπο με ψυχή και σώμα; Γιατί του δίνει την ευλογία της αύξησης του στη γη; Ό Πα¬ράδεισος έξάλλου σημαίνει πως η θέση του άνθρώ¬που μέσα στον κόσμο είναι ευλογία κι όχι κατάρα, όπως διδάσκει η μετενσάρκωση. Τι νόημα έχει η πτώση του άνθρώπου, η αμαρτία και οι συνέπειές της, το κακό και ο θάνατος; Εάν το σώμα είναι κακό, φυλακή της ψυχής, τότε θα έπρεπε να πεθαίνουν μόνο οι δίκαιοι και οι ενάρετοι κι όχι οι αμαρτωλοί. Ακόμη πως συμβιβάζεται με τη μετενσάρκωση η προσδοκία των ανθρώπων της Π.Δ. για τον ερχομό του Λυτρωτή, πού θα ελευθερώσει το ανθρώπινο γένος από την κυριαρχία του διαβόλου και του θανάτου και θα το ενώσει και πάλι με το Θεό; Κανένας συμβιβασμός, κανένα κοινό σημείο μεταξύ διδαχής της Π.Δ. και δοξασίας της μετενσάρκωσης.
2. Στην Καινή Διαθήκη.
α) «Ποιος είναι ο Χριστός;» (Ματθ. 15, 13-14): «Όταν ο Ιησούς ήλθε στα μέρη της Καισαρείας του Φιλίππου, ρωτούσε τούς μαθητές του, «ποιος λέγουν οι άνθρωποι, ότι είναι ο υιός του άνθρώ¬που;». Αυτοί απάντησαν, «μερικοί λέγουν ότι είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, άλλοι ο Ηλίας, και άλλοι ο Ιερεμίας ή ένας από τούς προφήτες».Οι οπαδοί της μετενσάρκωσης ισχυρίζονται αυθαίρετα πως με την παραπάνω ερώτηση προς τους μαθητές του «ο Χριστός ήθελε να μάθει ποιος πίστευαν οι άνθρωποι ότι είχε υπάρξει σε μια προη¬γούμενη ζωή. Εφ' όσον ο Χριστός δεν απέρριψε την απάντηση των μαθητών του, άρα δεχόταν τη μετενσάρκωση» (Γουίλλιστον σελ. 42). Ό ισχυρισμός αυτός είναι τελείως εσφαλμένος. Ό Χριστός δεν ρωτάει γιατί αγνοεί. Ως Θεός γνωρίζει το καθετί. Θέλει όμως να διαλύσει τις λαθεμένες αντιλήψεις, πού ο αδιαφώτιστος λαός είχε σχηματίσει γι' Αυτόν και να αποκαλύψει τη Θεανδρική υπόστασή Του. Να αποκαλύψει την ταυτότητα Του, ότι είναι δηλαδή Θεός και άνθρωπος μαζί σε ένα πρόσωπο, σε μια υπόσταση. Το ότι ο Χριστός δεν αποδέχθηκε την εσφαλμένη αύτη αντίληψη του λαού για το Πρόσωπό του φαίνεται και από τη συν¬έχεια του χωρίου, το όποιο όμως παρασιωπούν οι οπαδοί της μετενσάρκωσης: «Σεις ποιος λέτε ότι είμαι;» Ό Σίμων Πέτρος αποκρίθηκε, «Συ είσαι ο Χριστός, ο υιός του ζωντανού Θεού».
β) « Ό Προφήτης Ηλίας και ο Βαπτιστής Ιωάννης» (Ματθαίου ια΄ 14, ιζ΄ 12 και Μάρκου θ' 13 «Όλοι οι προφήτες και ο νόμος μέχρι του Ιωάννου προφήτευαν και, εάν θέλετε να το παραδεχθείτε, αυτός είναι ο Ηλίας, ο όποιος έμελλε να έλθει».
«Αυτός δε (ο Χριστός) απεκκριθεί, ‘ο Ηλίας έρ¬χεται πρώτα και θα βάλει όλα σε τάξη. Σας λέγω όμως, πως ο Ηλίας ήδη ήλθε και δεν τον αναγνώρισαν, άλλά του έκαμαν ότι ήθελαν’... Τότε κατά¬λαβαν οι μαθητές ότι τούς μίλησε για τον Ιωάννη τον Βαπτιστή».
«0 Ηλίας αφού έλθει πρώτα θα αποκαταστήσει τα πάντα... Άλλά σας λέγω ότι και ο Ηλίας έχει έλθει και του έκαναν όσα θέλησαν».
Με τα χωρία αυτά ισχυρίζονται ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν η μετενσάρκωση του προφήτη Η¬λία και ότι ο Χριστός το επιβεβαιώνει στους μαθητές του.
Κι εδώ πρόκειται για παρανόηση των γραφομένων. Αν μελετήσουμε με προσοχή τα σχετικά χω¬ρία κι όχι με επιπολαιότητα όπως πράττουν οι οπαδοί της μετενσάρκωσης, θα διαπιστώσουμε πως ο Κύριος αφενός μεν διακρίνει τον Ιωάννη από τον Ηλία, αφετέρου δε, τον ταυτίζει μ' εκείνον. Έτσι ο Ιωάννης διακρίνεται γιατί είναι «μείζων πάντων των έν γεννητοίς γυναικών» (Ματθ. Ια΄ 11), και επομένως και του Ηλία, ταυτίζεται δε μ' εκείνον όταν λέ¬γει ο Χριστός: «αυτός έστιν Ηλίας ο μέλλων έρχεσθαι" (Ματθ. ια' 14). Τι άραγε συμβαίνει, ο ίδιος ο Χριστός αντιφάσκει; Όχι βέβαια. Η απάντηση δίνεται από τον Κύριο στο Ματθ. ιζ' 11-13: «Ηλίας μεν έρχεται πρώτον και αποκαταστήσει πάντα, λέγω δε υμίν ότι Ηλίας ήδη ήλθε... Τότε συνήκαν οι μαθηταί ότι περί Ιωάννου του Βαπτιστού είπεν αυτοίς». Ας δούμε όμως ποια είναι η ορθή ερμηνεία του χω¬ρίου αυτού όπως μας την παραθέτει ο ιερός Χρυσόστομος: «Η πρώτη αναφορά ‘Ηλίας μεν έρχε¬ται...’ άφορα τα γεγονότα πού πρόκειται να διαδραματιστούν κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, - όπου σύμφωνα με αναφορές και άλλων Πατέρων θα πρωταγωνιστήσει ο προφήτης Η¬λίας-. Η δεύτερη αναφορά ‘Ηλίας ήδη ήλθε’, αναφέρεται στην πρώτη παρουσία του Χριστού και τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Τούτο ενισχύεται και από το χωρίο Λουκ. α' 17: ‘και αυτός (ο Ιωάννης) προελεύσεται ενώπιον αυτού έν πνεύματι και δυνάμει Ηλιού’. (Είς Ματθ. Λόγος νζ' 1, ΕΠΕ 11, σ. 287).
Ύστερα από αυτά είναι φανερό, πως οι λόγοι του Κυρίου σήμαιναν, ότι ο Ιωάννης ήταν ένας νέος ανακαινιστής όμοιος με τον Ηλία. Ό Ιωάννης και ο Ηλίας έμοιαζαν στο θάρρος και στην ατρόμητη παρρησία για την υπεράσπιση του δίκαιου, όταν αυτό παραβιαζόταν από τούς ισχυρούς. Έτσι ο έ¬νας αντιτάχθηκε στην Ίεζάβελ και ο άλλος στην Ηρωδιάδα. Η δράση και το κήρυγμά τους ήταν ανάλογο. Οι διωγμοί τους παρόμοιοι.Επίσης, όπως σημειώσαμε ήδη, ο Ιωάννης αποκλείεται να ήταν μετενσάρκωση του Ηλία, αφού ο προφήτης αυτός δε γνώρισε βιολογικό - σωματι¬κό θάνατο (Δ' Βασιλ. β' 11). Ό Ηλίας έξάλλου εμφανίζεται μαζί με τον Μωυσή στο όρος Θαβώρ κατά τη Μεταμόρφωση του Κυρίου, πού έγινε μετά το θάνατο (αποκεφαλισμό) του Ιωάννη. Αν η ερμηνεία των οπαδών της μετενσάρκωσης ήταν ορθή, οι μαθητές θα έβλεπαν μαζί με τον Μωυσή, τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και όχι τον προφήτη Ηλία. Βέβαια την αποστομωτική απάντηση στους ισχυρισμούς περί μετενσαρκώσεως τη δίνει ο ίδιος ο Ιωάννης, όταν ρωτήθηκε αν είναι ο Ηλίας: «και ηρώτησαν αυτόν- τι ουν; Ηλίας ει συ; και λέγει, ουκ είμί» (Ίωάν. α' 21).
γ) « Η περίπτωση τού εκ γενετής τυφλού» (Ιωάννου θ' 1-3): «καθώς βάδιζε -ο Χριστός- είδε άνθρωπο γεννημένο τυφλό, και τον ρώτησαν οι μαθητές του, ‘Ραβί, ποιος αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς του για να γεννηθεί τυφλός;’. «Είναι φανε¬ρό -ισχυρίζονται οι οπαδοί της μετενσάρκωσης¬ ότι οι μαθητές είχαν υπόψη τους κάποια προηγού¬μενη ζωή όταν τον ρώτησαν για το αίτιο της τυ¬φλότητας του άνθρώπου αυτού, γιατί αφού ήταν τυφλός εκ γενετής δεν είναι δυνατόν να είχε δια¬πράξει κάποια αμαρτία σ' αύτη τη ζωή» (Γουίλλι¬στον, σελ. 42).
Να σημειώσουμε εδώ ότι η ερώτηση αύτη των μαθητών του Κυρίου απηχεί λαϊκές αντιλήψεις της εποχής εκείνης - μαρτυρούνται από ραβινικές δι¬δαχές - ότι το έμβρυο μπορεί να αμαρτήσει ήδη από την κυοφορία του ή να πληρώσει εκείνο για τις αμαρτίες των γονιών του. Η απάντηση βέβαια πού δίνει ο Κύριος κατόπιν στους μαθητές του αποκλείει και τις αντιλήψεις αυτές της εποχής του άλ¬λά και τούς ισχυρισμούς για μετενσάρκωση του τυ¬φλού: «ούτε αυτός -ο τυφλός- αμάρτησε, ούτε οι γονείς του, άλλά για να φανερωθούν εξ αφορμής του τα έργα του Θεού».
Με ποιόν τρόπο θα φανερώνονταν τα έργα του Θεού; Ό Θεός έπλασε τον άνθρωπο λαμβάνοντας «χουν από της γης» (Γεν. β' 7). Το ίδιο κάνει και ο Χριστός με τα μάτια του τυφλού: «έφτυσε χάμω και έκανε πηλό με το φτύσιμο και άλειψε τον πηλό στα μάτια του τυφλού». Η δημιουργία του άνθρώπου φανερώνει τη δόξα του Θεού. Το ίδιο όμως φανε¬ρώνει και η αναδημιουργία των οφθαλμών του τυφλού, καθώς και ότι ο Χριστός είναι ο ίδιος Δη¬μιουργός Θεός. Άλλωστε αν ο Χριστός κήρυττε τη μετενσάρκωση(!) θα σεβόταν το «Κάρμα» του τυ¬φλού και θα τον άφηνε αβοήθητο, αφού η τύφλω¬ση θα συντελούσε στην περαιτέρω ηθική του εξέλιξη!
δ) «Ο Χριστός και ο Αβραάμ» (Ιωάννου η΄58): «Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο (η' 58), ο ίδιος ο Ιησούς λέει: ‘Αλήθεια, αλήθεια σας λέγω, εγώ υπάρχω πριν γεννηθεί ο Αβραάμ». Είναι σίγουρο ότι ο Ιησούς είχε ζήσει και κάποια προγενέστερη ζωή από εκείνη πού γνωρίζουμε όλοι» (Γουίλλιστον, σελ. 41).
Η παρερμηνεία του ευαγγελικού χωρίου και σ' αυτήν την περίπτωση είναι φανερή. Πραγματικά, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν πολλά να διδαχτούν στην παρερμηνεία των Γραφών από τούς οπαδούς της μετενσάρκωσης.Στο σχετικό κείμενο (Ίωάν. η' 52-59), στη συνάφεια του όποιου ανήκει το χωρίο η' 58, ο Χριστός θέλει να τονίσει τη σχέση του με το Θεό - Πατέρα, δίνοντας έμφαση στην αϊδιο (αιώνιο) ύπαρξή του, ιδιότητα την όποια έχει όλη η Τριαδική Θεότητα. Ό Αβραάμ είναι ο πατριάρχης των Εβραίων, πρόσωπο ιερό μα θνητό, ως απλός άνθρωπος. Ό ίδιος όμως ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός, ο όποιος υπάρχει αιωνίως στους κόλπους του Θεού Πατρός, πριν ακόμη γεννηθεί ο πατριάρχης Αβραάμ.Εφ' όσον οι οπαδοί της μετενσάρκωσης παρερ¬μηνεύουν τα χωρία αυτά της Άγίας Γραφής, και κυρίως των Ευαγγελίων επόμενο είναι να «παρερ¬μηνεύουν» και το πρόσωπο του Σωτήρος Χριστού.Ό Χριστός, κατ' εκείνους, δεν είναι ο Θεάνθρωπος, το δεύτερο πρόσωπο της Παναγίας Τριάδος, πού ήρθε στον κόσμο για να σώσει τον άνθρωπο από την κυριαρχία τού διαβόλου και τού θανάτου (πρ¬βλ. Έβρ. β' 14), άλλά ένας «απεσταλμένος από το υπερπέραν» .
Βιβλιογραφία
Καρακοβούνης Ευάγγελος / ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ/ Εκδόσεις Απ.Δ/Αθήνα 1996
C. W. Leadbeater /Κάρμα και μετενσάρκωση/ 1996
Ρ. moundy / Η ζωή μετά το σωματικό θάνατο, , Εκδόσεις Μπουκουμάνης
G.Williston-J. Johnstone, /ανακαλύπτοντας τις προηγούμενες ζωές μας/Εκδόσεις Διόπτρα
Ένα μάτσο μπούρδες. Τα ίδια κλοπι πειστ σε όλα τα άρθρα που διάβασα για το θέμα από εκκλησιαστικά σάιτ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠουθενά ο Χριστός δεν λέει ξεκάθαρα κάπου ότι η μετενσάρκωση δεν υπάρχει.
Απλά οι άγιοι πατέρες της Εκκλησίας ήθελαν να εξαφανίσουν την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και σκέψη που απευθύνεται σε διαβασμένα και καλλιεργημένα όντα να μη πω έξυπνα και όχι σε τυφλούς οπαδούς που θα κάνουν ότι τους λένε. Ποια ελευθερία διδάσκει ο χριστιανισμός πέρα από τα λόγια του Χριστού δεν το βλέπω πουθενά σε κείμενα Αγίων πατέρων....
Δηλαδή αυτούς ο διάβολος αποκλείεται να τους πλάνεψε?
Α σε ξέρω... αποκλείεται...
Αφού έχετε και για πατριάρχη σας τον Αβραάμ, δηλαδή τον πρώτο πρόγονο που απ αυτόν υπάρχει ο ελληνισμός και απ αυτόν ξεκίνησαν όλα, τότε τι να σας πω!! Είστε σε μεγάλη πλάνη όλοι σας. Ο διάβολος σας έχει πλάνεψε για τα καλά. Και μη ξεχνάτε... για τον διάβολο όλα είναι ανάποδα. Αυτός είναι ο στόχος του και τα κατάφερε μια χαρά ως τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης αν δεν κάνω λάθος ο Χριστός έχει πει ακόμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει αμαρτία, εσείς την δημιουργείτε όσο λειτουργείτε η πρατετε μ αυτόν τον τρόπο...Η κάπως έτσι. Ναι? Ναι!
Άρα ο τυφλός δεν είχε καμία αμαρτία ουτε οι γονείς του,απλά έπρεπε να δείξει τη δύναμή του θεού... με το θαύμα.
Βλακεία λοιπόν όλη η παράγραφος. Αλλά ο κόσμος δεν διαβάζει τα κανονικα κείμενα. Διαβάζει τις βλακείες που γράφετε εσείς και δεν ξέρει την αλήθεια.
όλοι είστε πλαναμενοι μάλλον...
Αντί να πείτε Διαβάστε το ευαγγέλιο στον κόσμο προσπαθείτε να τον καθοδηγήσεις με ότι χαζό βγει απ το κεφάλι σας. Ενώ είναι πιο εύκολο να διαβάσει τα ιερά κείμενα κάνεις εσείς έχετε ξοδέψει τόνους μελάνι και χαρτί να ερμηνεύσεις τον Χριστό όπως σας κατέβει.
Ποιοι είστε ρε φίλε να ερμηνευετε τον πιο ξεκάθαρο λόγο στη γη το λόγο του Χριστού? Αντί να μάθετε τον κόσμο να διαβάζει τον μάθατε να παπαγαλιζει τα λόγια σας. Γιατί αυτό βολεύει φυσικά.. έτσι?