Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Ἁγιολόγιον - Ἰανουάριος - 16

Προσκύνησις τῆς Τιµίας Ἁλυσίδας τοῦ Ἐνδόξου Ἀποστόλου Πέτρου
Τὴν ἡµέρα αὐτὴ προσκυνεῖται ἡ τίµια ἁλυσίδα, ποὺ ὁ ἀπόστολος Πέτρος δέχτηκε γιὰ τὴν δόξα τοῦ Χριστοῦ µὲ προσταγὴ τοῦ τετράρχη Ἡρῴδη, καθὼς ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ἱστορεῖ στὸ 12ο κεφάλαιο τῶν Πράξεων. Ἡ ἁλυσίδα αὐτὴ λοιπόν, ποὺ ἔπεσε µὲ τὴν ἐµφάνιση θείου ἀγγέλου, πῆρε ἁγιαστικὴ καὶ θαυµατουργικὴ χάρη, ὥστε νὰ θεραπεύει αὐτοὺς ποὺ τὴν προσκυνοῦσαν µὲ πίστη, ἀπὸ τὰ δεσµὰ κάθε κακῆς ἀσθενείας. Κατόπιν οἱ χριστιανοὶ ποὺ τὴν πῆραν, τὴν παρέδιδε ὁ ἕνας στὸν ἄλλο διαδοχικὰ γιὰ νὰ µὴ χαθεῖ. Ὕστερα ἀπὸ χρόνια οἱ εὐσεβεῖς βασιλεῖς τὴν ἔφεραν στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου καὶ τὴν τοποθέτησαν στὸ ναὸ τοῦ ἀποστόλου Πέτρου.

Οἱ Ἅγιοι Πεύσιππος, Ἐλάσιππος, Μέσιππος καὶ Νεονίλλη
Ἡ γιαγιὰ καὶ ὁ παππούς, ὅταν συνυπάρχουν ἁρµονικὰ µέσα στὴν οἰκογένεια τῶν παιδιῶν τους, µποροῦν νὰ ἐπηρεάσουν πολλὰ µέλη της πρὸς τὸ θεάρεστο δρόµο. Οἱ Πεύσιππος, Ἐλάσιππος καὶ Μέσιππος ἦταν ἀδέλφια τρίδυµα, ἀπὸ τὴν Καππαδοκία. Εἶχαν εἰδικότητα νὰ ἡµερώνουν καὶ νὰ ἱππεύουν ἄγρια ἄλογα, πατροπαράδοτη δὲ θρησκεία εἶχαν τὴν εἰδωλολατρική. Ἡ γιαγιά τους ὅµως Νεονίλλη πίστευε στὸ Χριστό. Μὲ τὴν ἐπιῤῥοὴ ποὺ εἶχε πάνω στὰ ἐγγόνια της, κατάφερε νὰ τὰ φέρει στὴν ἀληθινὴ θρησκεία. Ἡ ἀλλαγὴ αὐτὴ τῆς πίστης τῶν τριῶν ἀδελφῶν δὲν ἀργεῖ νὰ γίνει γνωστή. Πιέζονται νὰ ἀρνηθοῦν τὸ Χριστό, ἀλλὰ καὶ οἱ τρεῖς µὲ θάῤῥος ἐπανειληµµένα Τὸν ὁµολογοῦν. Τότε, ἀνάβουν φωτιὰ καὶ τοὺς φέρνουν µπροστὰ στὶς φλόγες, ποὺ ὑψώνονταν τεράστιες, φοβερὲς καὶ παµφάγες. Ὅµως, τὰ τρία παλικάρια δὲ λυγίζουν καὶ ξανὰ ὁµολογοῦν Χριστὸν Ἐσταυρωµένον, ὁπότε ἀλύπητα, ἕναν-ἕναν τοὺς ῥίχνουν στὴ φωτιὰ καὶ οἱ φλόγες κατέφαγαν καὶ τοὺς τρεῖς. Ἀλλ΄ οἱ ψυχές τους πῆγαν ἐκεῖ, ὅπου ἡ προαπόλαυση τῶν ἀνέκφραστων ἀµοιβῶν εἶναι λαµπρότερη ἀπὸ τὴν φωτιὰ ποὺ ἀποτέφρωσε τὰ σώµατά τους. Ἡ γιαγιά τους, ὅταν ἔµαθε τὸ µαρτύριο τῶν ἐγγονῶν της, δάκρυσε µέν, ἀλλὰ καὶ καµάρωσε. Εὐχήθηκε, µόνο, νὰ τελειώσει καὶ τὴν δική της ζωὴ ἔτσι θεάρεστα.

Ὁ Ἅγιος Δάναξ ὁ Ἀναγνώστης
Καταγόταν ἀπὸ τὴν Αὐλῶνα τοῦ Ἰλλυρικοῦ, δηλαδὴ τὴν Ἀλβανία. Ὅταν κάποτε οἱ ἄπιστοι θέλησαν νὰ λεηλατήσουν τὴν ἐκεῖ χριστιανικὴ ἐκκλησία, αὐτὸς πρόλαβε καὶ φύλαξε τὰ Ἱερὰ σκεύη τῆς Ἁγίας Τράπεζας. Ἐκεῖνοι τὸν συνέλαβαν καὶ τὸν πίεζαν νὰ προσκυνήσει τὰ εἴδωλα. Ἀλλ΄ ὁ καλὸς στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ ἀρνήθηκε. Γενναῖος καὶ ἀπτόητος, ἔπεσε ἀπὸ τὰ χτυπήµατά τους κατακρεουργηµένος. Φύλαξε ὅµως τίµια καὶ ὑπερήφανα τὴν πίστη του, χωρὶς νὰ ἐγκαταλείψει τὴν σηµαία της οὔτε στιγµή.

Ὁ Ἅγιος Δαµασκηνός νέος ἱεροµάρτυρας
Καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Γάµπροβο τῆς ἐπαρχίας Τυρνόβου τῆς Βουλγαρίας. Ἦλθε στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπου µόνασε στὸ Σερβικὸ µοναστήρι τοῦ Χιλιανταρίου καὶ ἐκεῖ ἔγινε Ἱεροµόναχος. Ἀργότερα οἱ Πατέρες τοῦ µοναστηρίου τὸν ἔστειλαν στὴν πόλη Σφιστόβι τῆς Βουλγαρίας, ὅπου ὑπῆρχε µετόχι τῆς Μονῆς, µὲ προοπτικὴ νὰ ἐπιστρέψει σ΄ αὐτὴ ἀφοῦ τελειώσει τὴν ἀποστολή του στὴ Βουλγαρία, ποὺ ἦταν ἡ ἀπόδοση τῶν ὀφειλῶν ἑνὸς Τούρκου σ΄ αὐτὸν γιὰ τὸ µετόχι τῆς Μονῆς. Ἀλλ΄ ὁ κακόπιστος Τοῦρκος συκοφάντησε τὸν µάρτυρα, ὅτι εἶχε σχέσεις µὲ µωαµεθανίδα γυναῖκα. Καὶ κοντὰ σ΄ αὐτό, βρῆκε τὴν εὐκαιρία καὶ ἅρπαξε τὴν περιουσία τοῦ µετοχίου καὶ τὸν ἴδιο τὸν Δαµασκηνὸ ἔσυρε βίαια στὸν κριτή. Παρὰ τὶς ἀντιῤῥήσεις τοῦ κριτῆ, οἱ παριστάµενοι ψευδοµάρτυρες πέτυχαν τὴν θανατική του καταδίκη µε ἀγχόνη. Παρὰ τὶς ἐπίµονες προτάσεις τῶν Τούρκων, νὰ ἀσπασθεῖ τὸν Ἰσλαµισµό, γιὰ νὰ γλιτώσει τὴν ζωή του, ὁ Δαµασκηνὸς παρέµεινε σταθερὸς στὴν πίστη του. Ἔτσι στὶς 16 Ἰανουαρίου 1771, δέχτηκε τὸν µαρτυρικὸ θάνατο µὲ ἀγχόνη, ἀφοῦ πρῶτα προσευχήθηκε.

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος νεοµάρτυρας. Ὁ ἐν Μυτιλήνῃ
Ὁ νεοµάρτυρας αὐτὸς δὲν ἀναφέρεται ἀπὸ τοὺς Συναξαριστές. Γιὰ πρώτη φορὰ γίνεται λόγος γιὰ τὸν νεοµάρτυρα αὐτὸν ἀπὸ τὸν Χρυσόστοµο Παπαδόπουλο. Δυστυχῶς ὁ Ἱστορικὸς αὐτὸς δὲν ἀναφέρει τὴν πηγή, ποὺ πῆρε τὴν πληροφορία αὐτή. Ἀναφέρει σχετικά: «Κατὰ τὸ αὐτὸ ἔτος µαρτυρικῶς ἐτελειώθη ὁ Νικόλαος ὁ Μυτιληναῖος, τὴν δὲ 16 Ἰανουαρίου 1771 ὁ Ἱεροµάρτυς Δαµασκηνὸς (σχετικῶς ἀναφέραµε πιὸ πάνω), ἁγιορείτης µοναχός...». Ἔτσι ὁ ἀντιθετικὸς σύνδεσµος «δέ». ἐνισχύει τὴν ἄποψη, ὅτι τὴν ἡµεροµηνία τοῦ µαρτυρίου τοῦ ἁγίου αὐτοῦ πρέπει νὰ ἀναζητήσουµε σὲ ἄλλη ἐκτὸς τῆς 16ης Ἰανουαρίου. Μὲ τὴν ἐπιφύλαξη αὐτὴ καταχωροῦµε τὸν νεοµάρτυρα αὐτὸν στὸ Ἁγιολόγιο.

Οἱ Ὅσιοι Ῥωµύλος, ὁ Ἁγιορείτης, Μαθητὴς Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Σιναΐτου, καὶ οἱ σὺν αὐτῷ: Νέστωρ, Μαρτῖνος, Δανιήλ, Σισώης, Ζωσιµᾶς καὶ Γρηγόριος (+14ος αἰ.)

Ὁ Ἅγιος Μάξιµος τῆς Τότµα
Βόλογκντα Ῥωσίας. Διὰ Χριστὸν σαλός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου